Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Γκαρσόν, ένας λιάπης στη σούπα μου

Κάτι αστραπόγιαννοι σαν τον Λιάπη είναι τόσο χρήσιμοι για το σύστημα όσο κι ο ίδιος ο Πρετεντέρης. Ο τελευταίος και οι συνάδελφοί του σερβίρουν στον κόσμο τη συνταγή του μονόδρομου: δυο πρέζες υπευθυνότητα , τρεις κουταλιές της σούπας τρομοκρατία, μπόλικη υπομονή και πασπάλισμα με καβουρδισμένη ελπίδα. Ο πρώτος παριστάνει τη μύγα πού 'πεσε στην κατσαρόλα. Μερικές φορές η μύγα είναι πιο χρήσιμη απ' το περιεχόμενο της κατσαρόλας. Διότι ακριβώς αποσπά την προσοχή από το περιεχόμενο αυτό. Κι αηδιάζεις που έπεσε η μύγα στο φαΐ, όχι που αυτό είναι σιχαμερότερο.

Όπως ο μάγειρας βάζει προσεχτικά το κουταλάκι και αφαιρεί το απρόσεχτο έντομο, έτσι η νουδού έσπευσε να διαγράψει το Λιάπη. Τον έβγαλε και καθάρισε, μπορείς να συνεχίσεις.


Δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι οι δοσίλογοι, οι προδότες, οι γερμανοί, η Μέρκελ κι ο Λιάπης. Αν τους βγάλεις αυτούς ο καπιταλισμός θα είναι πεντανόστιμος.

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Χούφτωστη!

Πίστευα πως είμαστε πολύ καθυστερημένος λαός, τίγκα στα απωθημένα και τα ενοχικά, αλλά χαζεύοντας το δέντρο μου ξέφευγε το δάσος. Έπρεπε να διαβεί ο Μαντέλα για να καταλάβω ότι όλο το ανθρώπινο είδος υποφέρει από ψυχικό μικροτσουτσουνισμό. Άσπροι, μαύροι, κόκκινοι, μπλε, είμαστε όλοι κομπλεξικά αδέρφια. Αφορμή ήταν βέβαια τα σορόπια του Ομπάμα με την πωστηλένε δανέζα πρωθυπουργό και η παγκόσμια κατακραυγή που ακολούθησε. Μιλάμε για μαζική υστερία, ιδίως στα αμερικάνικα μέσα.
Ο Ομπάμα είναι νέος άνθρωπος και το αίμα του βράζει. Κι όμως περιορίστηκε στα χαμόγελα. Εγώ είμαι πιο νέος και το αίμα μου βράζει περισσότερο. Ασφαλώς θα τη χούφτωνα. Ποιος δεν θα συγκινούνταν δίπλα σε μια σκανδιναβή καλλονή; Που νά 'ταν δηλαδή παραδίπλα κι ο Μπερλουσκόνι!
Όμως:
1. Ο Ομπάμα είναι παντρεμένος.
2. Η γυναίκα του καθόταν παραδίπλα.
3. Παντρεμένη είναι κι η πωστηλένε.
4. Οι ηγέτες οφείλουν να είναι πρότυπα σοβαρότητας και ηθικής.
και κυρίως:
5. Δεν κάνει να τσιλιμπουρδίζει κανείς σε δημόσιες τελετές. Αν και ενίοτε συμβαίνει.

Πάντως οι αμερικάνοι δημοκρατικοί είναι κατά παράδοση τσαχπίνηδες. Ο Κλίντον πιτσίλισε την ιστορία με τα κατορθώματά του. Αλλά κι ο Ομπάμα έχει τις επιτυχίες του. Και τις απολαμβάνει.

Η θεία του Κιμ Γιονγκ Ουν χουφτώνει τον Ομπάμα λίγο πριν εκτελεστεί ομαδικά με άλλους 50.347 βορειοκορεάτες εφαψίες. Με πράσινο σακάκι ο γιος της που εκτελέστηκε με τους ηδονοβλεψίες (αγνώστου πλήθους)

Η ανθρωπότητα γουστάρει "καλό" και "κακό"
Γουστάρει τάξη, ηθική και καθωσπρεπιλίκια.

Όλα τα πλάσματα της γης είναι γενετικά προγραμματισμένα να επιδιώκουν την αναπαραγωγή προς διαιώνιση του είδους. Με ανθρώπινα κριτήρια ο άνθρωπος είναι το σοφότερο ον κι έχει προ πολλού εξασφαλίσει τη διαιώνισή του. Έτσι ενδιαφέρεται περισσότερο για την βελτίωση των συνθηκών και του προσδοκίμου της ζωής του. Είναι επιπλέον ένα είδος που απολαμβάνει το σεξ, πράγμα που δεν συμβαίνει σε όλα τα ζωντανά. Υποθέτω ότι η γενετήσια απόλαυση κλιμακώνεται ανά τα είδη συναρτήσει της νοημοσύνης τους. Κατ' επέκταση, στην ανθρώπινη εξελικτική πορεία η σεξουαλική απόλαυση ακολούθησε αύξουσα τάση. Όταν όμως ο άνθρωπος οργανώθηκε σε εξουσιαστικές δομές, σπάρθηκαν τα ενοχικά ως μέθοδος άσκησης των εξουσιών αυτών. Όσο πιο δεσποτική η εκάστοτε εξουσία, τόσο πιο κολάσιμο το τσιλιμπουρδίζειν (και κατ' επέκταση το ξενογαμείν). Εννοείται βέβαια ότι η εμπορική πορνογραφία ουδεμία σχέση έχει με το τσιλιμπούρδισμα.

Σα να μη φτάνει η απογοήτευσή μου για την στυτική ανεπάρκεια της ανθρωπότητας, διάβασα ότι μια κάπως φρέσκια επιστημονική θεωρία περί σύμπαντος ισχυρίζεται ότι το σύμπαν είναι ένα ολόγραμμα και ο βίος ψευδαίσθηση. Αν είναι έτσι τότε η Γη είναι ο μόνος υπαρκτός τόπος στο σύμπαν κι οι άνθρωποι τα μόνα νοήμονα όντα. Ή, ακόμα χειρότερα, τα πάντα είναι μια ψευδαίσθηση και το μόνο υπαρκτό ον είμαι ΕΓΩ. Τότε όλοι οι άλλοι είστε είτε πλάσματα της φαντασίας μου είτε -στην καλύτερη- δημιουργήματά μου. Πως διάολο σας έφτιαξα έτσι ρε γαμώτο; Μάλλον πρέπει να σας φτιάξω απ' την αρχή...
Μέχρι να αποδειχτεί η θεωρία ας συνεχίσω σα να μη συμβαίνει τίποτα.

Πρέπει πάντως να ανασκευάσω μια απάντηση που έδωσα χτες βράδυ στο γιο μου. Όσοι έχουν παιδιά γνωρίζουν ότι ξεκινά κανείς να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους π.χ. τα ρεβύθια μας φέρνουν αέρια και φτάνει στις απαρχές της δημιουργίας του σύμπαντος. Φορούσα λοιπόν χτες βράδυ ένα (ιστορικό) τισέρτ που γράφει "I love Athens", πράγμα που τσίγκλισε το παιδικό ενδιαφέρον. Ώσπου να εξηγήσουμε τι είναι το "Athens", γιατί "Athens" κι όχι "Athen", πόσες τέλος πάντων είναι οι Αθήνες, γυρίσαμε μερικά εκατομμύρια χρόνια πίσω. "Μπαμπά", με ρώτησε ο υιός, "ο άνθρωπος έρχεται από τους πιθήκους;". "Όχι ακριβώς", απάντησα, "είχαμε όμως κοινό πρόγονο, την εποχή που δεν υπήρχαν ούτε άνθρωποι, ούτε πίθηκοι. Μετά από χιλιάαααδες χρόνια κάποιοι απόγονοι αυτού του προ-προ-προ-πάππου έγιναν πίθηκοι και κάποιοι άλλοι εξελίχτηκαν περισσότερο κι έγιναν άνθρωποι, όπως εμείς".
Τα μικρά επέμεναν: "Στην αρχαία Αθήνα ζούσαν πίθηκοι;"
"Όχι", είπα, "πρίν από 2-3 χιλιάδες ζούσε ήδη ο σύγχρονος εξελιγμένος άνθρωπος".

Εξελιγμένος;
Πως να εξηγήσει κανείς στα παιδιά ότι δεν το λες και εξελιγμένο ένα είδος που καταπιέζεται προσπαθώντας να καλουπωθεί στη χέστρα της ηθικολογίας;
Αλλά σάμπως θα βρω συμμάχους; Αφού όταν τους ανακοινώνω ότι θέλω να παντρευτώ τη Στόγια ή τη Λέιντι Γκάγκα μου λεν με μια φωνή: "Όοοοοχιιιιι, τη μαμάαααα".

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Ο Λένιν κι ο Λενίν

Μια έκδοση του Ελευθερουδάκη του 1930 τονίζει το όνομα του Λένιν στο γιώτα: Λενίν. Χίλια εννιακόσια τριάντα, όπερ έξι χρόνια μετά το θάνατο του Λένιν, δεκατρία χρόνια μετά τη ρωσική επανάσταση και ογδοντατρία χρόνια πίσω από το σήμερα. Πρόκειται για μια συρραφή άρθρων του Μαξίμ Γκόρκι, δημοσιευμένων στον ρωσικό τύπο από το 1917 έως το 1920, μεταφρασμένων από τον ΑΡΙΣΤ. ΣΙΔΕΡΗ. Είναι πρωτοβουλία του τελευταίου ο τονισμός ή συνηθίζονταν ο τύπος "Λενίν" την εποχή εκείνη; Το αγνοώ. Δυο Αριστ. Σιδέρηδες βρίσκω, τον Αριστείδη Σιδέρη, μάλλον άσχετο με το θέμα και τον Αριστοτέλη Σιδερή, βουλευτή το 1915 με τη Φεντερασιόν, μέλος του ΣΕΚΕ και αποχωρήσαντα το 1924. Μάλλον αυτός θα έκανε τη μετάφραση. Άρα δεν είναι άσχετος με το θέμα.

Το "Λένιν" ήταν ψευδώνυμο και προήλθε, καθώς φαίνεται, από τον ποταμό Λένα της Σιβηρίας, όπου ο Λένιν εξορίστηκε από το 1897 ως το 1900. Τουτέστιν, αν ήταν έλληνας θα είχε το ψευδώνυμο Λενιώτης ή Λεναίος. Ομοίως κι ο τονισμός στα ρώσικα είναι στην παραλήγουσα, όπως σε κάθε δισύλλαβο ρωσικό επώνυμο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Μου το βεβαιώνει και η ρωσομαθής Έφη. Ευχαριστώ Έφη!
Το "Λενίν" παραπέμπει σε γαλλικό τύπο· θα δικαιολογούνταν αν ο Λένιν είχε ζήσει στη Γαλλία ή η φήμη του είχε ξεκινήσει από αυτή. Όπως, ας πούμε, αν κάποιος μη αγγλομαθής συνηθίσει το "Δαρβίνος", το Darwin θα του μοιάζει περίεργο: Ντάργουιν=Δάρβινος. Όμως ο Λένιν δεν έζησε ποτέ στη Γαλλία, ή έτσι τουλάχιστον νομίζω.

Ο τύπος "Λενίν" συναντάται κι αλλού. Ο Κώστας Καρυωτάκης γράφει εν έτει 1921 την επιθεώρηση "Πελ-Μελ":
-Εδώ μέντα καραμέλα, έχω αρωματικιά.
-Αχ, μικρή μου, έλα, έλα, και μη γίνεσαι κακιά!

-Καραμέλα στο χαρτάκι, της κανέλας, ρωσική.
-Το απαλό σου σωματάκι, καραμέλα στο χαρτί.
-Αν ο κύριος εζητούσε, καραμέλα φραμπουάζ…
-Κι ο Λενίν θα σ’ αγαπούσε, και ας είσαι μπουρζουάζ.
(Εδώ το υπόλοιπο)
Το "Λένιν" θα χαλούσε το μέτρο του στίχου, αντίθετα το "Λενίν" το εξυπηρετεί. Δεν αποκλείεται πάντως να μην πρόκειται για ποιητική άδεια αλλά για υπαρκτό, τελικά, τύπο της εποχής.


Χτες το βράδυ ουκρανοί διαδηλωτές γκρέμισαν το άγαλμα του Λένιν στο Κίεβο. Αιτία ήταν η μη υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης Ουκρανίας-ΕΕ από τον πρωθυπουργό της Ουκρανίας Γιανούκοβιτς και αφορμή η ρωσική υπηκοότητα του Λένιν. Το άγαλμα επιβίωσε της "πορτοκαλί επαναστάσεως" που έφερε στην ουκρανική εξουσία ηγέτες διαμετρήματος σαν της Γιούλια Τιμοσένκο, η οποία εσχάτως κατοικοεδρεύει στις ουκρανικές φυλακές. Η πορτοκαλί επανάσταση αποτέλεσε εξαγώγιμο είδος που καταναλώθηκε σε κάμποσες χώρες, σε ποικιλία αποχρώσεων και τους έφερε τη δημοκρατία που επιζητούσαν -κι απ' ότι φαίνεται άξιζαν- οι πολίτες τους. Οι 200.000 ουκρανοί διαδηλωτές ζητούν σύνδεση με την ΕΕ και κάποιοι σπάνε το άγαλμα του Λένιν. Ποθούν τη δημοκρατία της ΕΕ και ζητούν απαγκίστρωση από τη Ρωσία. Αντί όμως να κάψουν καμιά ρώσικη σημαία ή τη ρώσικη πρεσβεία ξεσπούν στο Λένιν. Ίσως στη θέση του να ανεγείρουν κάνα άγαλμα του Μπαρόζο ή του Βαν Ρομπάι, όπως οι κοσσοβάροι ανέγειραν άγαλμα του Μπιλ Κλίντον στην Πρίστινα.

Τρώγεται ο βράχος απ' το σκουλήκι;

Το μίσος μου για τους σχεδιαστές της μετατροπής των προλεταρίων σε θλιβερά αγελαία δίποδα συγκρίνεται μόνο με το θαυμασμό μου για την επιτυχία του σχεδίου τους. Ειδικά το "εθνικό κράτος" αποδείχτηκε το πιο πετυχημένο κόνσεπτ καθυπόταξης στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους. Όσοι απόμειναν να επιμένουν στο ότι υπάρχουν δύο μόνο κόσμοι, αυτός των εκμεταλλευτών κι αυτός των εκμεταλλευόμενων αντιμετωπίζονται από τα δίποδα μηρυκαστικά ως παλαιολιθικοί ή ως εξωγήινοι. Είναι όμως μια μοναξιά που θα την αντέξουμε. Κάλλιο κουτσός κι απόκληρος παρά καμαρωτό σκουλήκι.
Όσο αποτελεσματικές κι αν είναι οι βαριοπούλες των απανταχού "ευρωπαϊστών", ο Λένιν (ή έστω Λενίν) θα φωτίζει αιώνια το μέλλον που ο φτωχός δικαιούται αλλά δυστυχώς δεν αξίζει. Διότι προτιμά τις πλαστικές χάντρες με σήμα CE, βαμμένες σε εθνική διχρωμία.