Σκέφτομαι απ' τη μια, όταν μέσα στη δίνη της κρίσης που χτυπά τη χώρα με την ξεδιαντροπιά των κυβερνώντων και των γαλαζόμαυρων συμπαικτών τους να ξεχειλίζει ασυγκράτητη, οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης δίνουν την πρώτη και τη δεύτερη θέση σε ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ αντίστοιχα με ποσοστό συνολικά 61,6%, τι τα στέλνουμε τα παιδιά μας στα σχολεία; Να μάθουν τι από δασκάλους οσφυοκάμπτες;
Απ' την άλλη οι 4 (!) αριστερές συνδικαλιστικές παρατάξεις συγκεντρώνουν αθροιστικά 35,87%, ποσοστό που υπερβαίνει το αντίστοιχο 29,3% των εκλογών του 2008.
Κάτι τέτοια στατιστικά ντρέπομαι που κάθομαι και τα γράφω. Τη στιγμή μάλιστα που οι ωρομισθίοι συναδέλφοί τους περιμένουν ακόμα τα δεδουλευμένα της προηγούμενης χρονιάς. Πέντε πάνω πέντε κάτω στο φινάλε θα τα βρούμε, έλεγε ο Καζαντζίδης στο δίσκο "Υπάρχω". Αν ίσως φτάσουμε στο σημείο να μοιράζεται συσσίτιο στα παιδάκια, ίσως τότε να σπάσει το απόστημα της μεταπολιτευτικής ολιγαρχίας που χρωμάτισε μάλλον παρά έσπασε το γκρίζο χουντικό γύψο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου