Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007

40 χρόνια

Ο Ερνέστο Γκεβάρα είναι μια μυθική μορφή. Δεν χάνει τη λάμψη του 40 χρόνια μετά το θάνατό του, μέσα σε μια περίοδο που οι πολιτικές του ιδέες και πρακτικές θεωρούνται ξεπερασμένες και ηττημένες. Επιχειρείται βέβαια μια απόπειρα αποχρωματισμού του και μετατροπής του σε μια ακίνδυνη χαμογελαστή μορφή. Γιατί ο Τσε ήταν επικίνδυνος. Επικίνδυνος για τον άγαρμπο καπιταλισμό της εποχής του. Είναι όμως επικίνδυνος για τον σύγχρονο καπιταλισμό; Ο καπιταλισμός σήμερα κυβερνά με μαεστρία, υπνωτίζοντας τα θύματά του σε μια εθιστική ιλαρότητα πασαλειμένη με τόνους υποκουλτούρας. Αν ο Τσε ζούσε σήμερα θα ταμπελώνονταν ως γραφικός. Η παρακαταθήκη που άφησε ωστόσο είναι ζώντανη. Τόσο, όσο ήταν και αμέσως μετά το φόνο του. Η αμείλικτη απορία που έχω όμως, είναι η εξής. Αν ο Τσε δεν ήταν τόσο όμορφος, θα ήταν σήμερα τόσο λαμπερός;

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

οι πολιτικές του ιδέες θεωρούνται ηττημένες;

Σίγουρα;

Ή μήπως στην περιοχή που ζούσε και ήθελε ακόμα και να ενώσει είναι ανερχόμενες (ξανά);

ένας στρατολάτης είπε...

Θεωρούνται ξεπερασμένες και ηττημένες από αυτούς που δρομολογούν τον αποχρωματισμό του Τσε. Δηλαδή από τους εκφραστές του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι είναι κιόλας.

Ανώνυμος είπε...

ε καλά αυτοί εδώ και 150 χρόνια ηττημένες τις θεωρούν!

Και 150 χρόνια είναι στη τσίτα...